DRZEWA PAMIĘCI eV
Jeśli chodzi o samobójstwa, zapobieganie samobójstwom i depresję, pojawia się wiele pytań, na które odpowiem tutaj zgodnie z moją najlepszą wiedzą, własnymi doświadczeniami i sumiennymi badaniami,_cc781905-5cde-3194-bb3b- 136bad5cf58d_ .
1. Czy są oznaki zbliżającego się samobójstwa?
Samobójstwa nie da się przewidzieć, ale istnieją oznaki, które mogą na to wskazywać. Całość utrudnia fakt, że poszkodowani trywializują lub wręcz zaprzeczają stwierdzeniom samobójczym. Mój partner mawiał: „Och, mam to od 16 roku życia i zawsze mi się to udaje”. Samobójstwo to często pochopny czyn, który dokonuje się nagle bez ostrzeżenia. Niestety, znaki nie zawsze są uznawane za poważne intencje.
Znaki psychiczne mogą być:
przedłużający się smutek połączony z brakiem perspektyw na przyszłość i głęboką rozpaczą
długotrwałe nastroje depresyjne/kryzysy
agresywne i drażliwe zachowanie związane z gniewem
niechęć do rozmowy
idea samobójstwa nabiera kształtów i coraz mniej oddalamy się od możliwości, że...
zachowania neurotyczne, być może także działania kompulsywne
Osoby dotknięte chorobą coraz bardziej wycofują się ze społeczeństwa i kręgu swoich przyjaciół
Rosnące poczucie winy i związana z tym deprecjacja samego siebie
Osoby dotknięte chorobą postrzegają swój wewnętrzny świat jako więzienie i negatywne
Ryzykowne zachowanie, takie jak wyjątkowo agresywna jazda. wiemy, czy ktoś jest zmęczony życiem, robiąc to czy tamto.
Zdania takie jak „Wkrótce się mnie pozbędziesz”, „I tak nikt mnie nie pamięta”, „I tak nic nie jestem wart”, „I tak jestem dla ciebie tylko ciężarem” itp._cc781905-5cde-3194 -bb3b -136bad5cf58d_
Zaniedbanie wyglądu psychicznego i fizycznego. Osoby dotknięte chorobą coraz mniej dbają o siebie.
Zmiana nawyków żywieniowych (w ogóle nie jeść lub objadać się napadowo)
ekstremalna bezsenność
Trudności z koncentracją i pogorszenie wyników zawodowych lub szkolnych
rezygnacja z hobby
Czujesz się sparaliżowany i nie możesz oderwać dupy za nic
Nasilają się objawy fizyczne, takie jak bóle brzucha lub głowy i trwałe zmęczenie.
Pochwały, obwinianie, komplementy itp. już nie docierają
Nieszczęście podczas otrzymywania prezentów
Osoby dotknięte chorobą zaczynają rozdawać rzeczy, rodzaj dziedzictwa, że tak powiem, lub „sprzątać”.
Zerwanie przyjaźni bez powodu
ekstremalne wahania nastroju, zwłaszcza gdy po ciężkim kryzysie depresyjnym następuje ekstremalny haj.
zwiększone zainteresowanie śmiercią, życiem pozagrobowym, Bogiem
niska tolerancja na frustrację
wysoka wrażliwość na krytykę
Stresujące sytuacje są subiektywnie odczuwane jako znacznie gorsze niż obiektywnie.
coraz częstsze i naglące myśli samobójcze
Należy zwrócić szczególną uwagę, gdy
w przeszłości miały miejsce próby samobójcze lub ekstremalne zachowania psychologiczne, takie jak samookaleczenia itp.
w rodzinie zdarzały się samobójstwa lub próby samobójcze.
Rolę odgrywają zaburzenia uzależnienia (alkohol, narkotyki, leki, uzależnienie od hazardu)
traumatyczne doświadczenia w dzieciństwie lub w przeszłości (np. agresywni rodzice lub utrata ważnej osoby)
zmartwienia finansowe, rozwód, przeprowadzka, presja sukcesu, doświadczenia przemocy
choroby fizyczne mają istotny wpływ na jakość życia
samotność wzrasta z wiekiem
inne zaburzenia psychiczne, takie jak schizofrenia.
Niestety, w kontaktach z osobami sugerującymi skłonności samobójcze istnieją dwa problematyczne czynniki:
1. Odmowa uznania połączenia objawów za problematyczne i warte leczenia.
2. Środowisko reaguje na tych, którzy martwią się publicznie, uwłaczająco i zakłada, że widzi się duchy.
Jeśli masz przyjaciół lub krewnych, o których myślisz, że mają skłonności samobójcze, stale oferuj im swoją pomoc, nie pośpiesz się z nimi, ale nie pozwól, aby cię zniechęcili. Wyjaśnij, że się martwisz i pamiętaj, że ludzkie życie jest ważniejsze niż negatywne umniejszanie swojej osoby przez osoby wokół ciebie. Jeśli samobójstwo rzeczywiście się wydarzy, dla własnego zdrowia psychicznego ważne jest, aby wiedzieć, że zrobiłeś wszystko, co możliwe. A co, jeśli miałeś rację i nic nie zrobiłeś, ponieważ twoi kumple powiedzieli: „Och, z nim wszystko będzie dobrze. Nie jest tak źle”?
Jeśli zauważysz w sobie którąkolwiek z wymienionych rzeczy, powierz się znajomemu i poszukaj leczenia. Lepiej iść na kilka godzin do psychologa, nawet jeśli potem nie było nic poważnego, niż umrzeć w ciągu sześciu miesięcy.